Waar gebeurd . . .(21)

Time Out Nu

(helaas geen fabeltje - slotaflevering 24)

Onder de indruk van de vriendschap tussen vosje en het meisje - twee werelden apart en toch kon het, net als tussen Indra en hem - wachtte olifant tot ook Indra naar buiten kwam. Niet Indra maar de bioscoopjuf kwam daar aan. ‘De film is echt uit nu, er is niemand meer binnen, heb een briefje voor je, van de man op wie je wacht’.

Olifant wist hoe laat het was. Indra, niet goed in afscheid nemen, was in het schemerduister van de film stilletjes vertrokken. Gelukkig niet voor goed, zoals hij wist. ‘Heb genoeg van de wereld gezien, op onze milieu-inspectiereis’, was wat op het briefje stond. ‘Dank, beste vriend, voor je trouw. Het is aan de mensen, de lezers, nu.’

(oktober 2017) (anthony draaisma)

hierboven nog eens de afbeelding van Indra en olifant waarmee de serie begon

voor een blik in het hindoepantheon zie

http://www.yoga-intervision.com/deities-ov.html

productie www.yoga-intervision.com

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =  =

Het vosje en het meisje

(helaas geen fabeltje - aflevering 23)

Hoe ze, na hun grotavontuur, in de bioscoop waren beland, Olifant had geen idee. Op het witte doek een vosje en een meisje. Nieuwsgierig benaderen zij elkaar, een beetje angstig ook. Eenmaal met elkaar vertrouwd worden zij speelkameraadjes. Dan wil vosje méér, argeloos lokt hij het meisje naar zijn ondergronds domein.

Angstig donker is het daar, gelukkig dient zich een uitgang aan. De nare ervaring spoedig vergeten, herhaalt zich hun spel. Tot het meisje vosje háár wereld in lokt. Haar kamerdeur valt in het slot, het raam is dicht, benauwd springt vosje er doorheen. Glasgerinkel in audio sound.  Olifant, in slaap gedommeld, schrok er wakker van.
 

(september 2017) (anthony draaisma)

  bovenste foto: uitzicht vanuit de Grot Chauvet

voor een impressie van ‘Het vosje en het meisje’ zie

https://www.youtube.com/watch?v=yA3Ahx1cPqs   

productie www.yoga-intervision.com

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Neushoorn

(helaas geen fabeltje - aflevering 22)

Onder de indruk van het evenwicht tussen mens en dier uit lang vervlogen tijden, baande Olifant zich uit de grot een weg omhoog. Indra liet hem begaan, de goeierd. Voor klauteren niet in de wieg gelegd, uiteraard vergeefs. ”Beter de handafdrukken op de wand maar volgen, je kunt ze niet missen, dan vinden we de uitgang wel”, adviseerde Indra hem.

Ook aan de botten onderweg was te zien welke dieren er ooit werden vereerd. De schedel van een beer, op wat een altaar moest zijn geweest, spande de kroon. Een prachtige neushoorn, even verderop, tekende zich op de rotswand af. Of hij wilde of niet, juist diens majestueuze hoorns - ze wezen naar de uitgang - stemden Indra droef. “Hij had ze tenminste nog”.

(juli 2017) (anthony draaisma)

voor de strijd tegen neushoornstropers, zie
https://www.youtube.com/watch?v=MnMtAhC1v5I

productie www.yoga-intervision.com

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Duikeling

(helaas geen fabeltje - aflevering 21)

Somber vanwege die angstige leeuwen sjokte Olifant voort. Een gat in de grond  - ook Indra keek niet op of om - door de aarde verzwolgen duikelde het tweetal naar benee. In een grot beland, hun val gebroken door een bochtige schacht, zaten ze daar, te bekomen van de schrik. Een zacht schijnsel verlichtte de wand tegenover hen.   

Bizons, beren, paarden, leeuwen doken uit het duister op. Het leek of ze bewogen, angstig maakte Olifant zich klein. Indra wist beter, stelde hem gerust. “Het is het flikkerend licht dat ‘m dat doet. Zo leerden de mensen de dieren te respecteren, te eren, de aarde met hen te delen. Het is een initiatieritueel. Van veertigduizend jaar gelee.”

(april 2017) (anthony draaisma)

foto’s: ‘Chauvet Cave’, Thames and Hudson, London 1996

voor een levendige impressie van de grottekeningen zie

https://www.youtube.com/watch?v=RcAwlnhRn2g 

productie www.yoga-intervision.com

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =  = = = =

Cecil

(helaas geen fabeltje - aflevering 20)

“Schildpadden in aquaria is nog tot daaraantoe, wat er in Zuid-Afrika gebeurt dat wil je niet weten. Toeristen jagen er op leeuwen, zoals die tandarts op Cecil onlangs”. Dat Indra zijn gedachten kon lezen, onderwijl kon gaan naar waarheen hij maar wilde, en dat met hem erbij, het verraste olifant steeds weer.   

“Vreemd, een hek hier, al die leeuwen er achter, ze lijken wel versuft. Tijd hen te bevrijden.” Al stapte olifant vriendelijk op hen af, angstig deinsden de leeuwen terug. “Liever blijven we hier”, zei de moedigste onder hen. “Gefokt voor de jacht, kunnen we in het wild niet bestaan. Eenmaal bevrijd gaan we er aan.”

(februari 2017) (anthony draaisma)

foto’s Cecil ontleend aan Zembla´s ‘Bloedsafari’
http://www.npo.nl/zembla/03-02-2016/VARA_101377879

productie www.yoga-intervision.com

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =  = = = =

Legopootjepad

(helaas geen fabeltje - aflevering 19)

Ook in Duitsland zijn schildpadden heilig, vervolgde de man uit Hanoi. Gewond worden ze er opgelapt, zoals Herman hier, hij liet het op zijn smartphone zien. Zijn pootje, verwond aan zijn kooitje, moest er af. Het arme dier liep kreupel, zwalkte nog slechts in het rond. Indra en olifant schrokken ervan.

Gelukkig wist zijn baasje raad, aardje naar haar vaartje, het dochtertje van de dierenarts naar bleek. Een legowieltje op de pootloze plek geplakt, Herman weer op koers en rechtop, opgetogen veerde Indra op. Olifant, meer droef dan blij, wist beter: schildpadden als huisdier, hoe komen ze er bij!
 

(december 2016) (anthony draaisma)

voor Oskar een soortgelijke oplossing, zie daarvoor
https://www.youtube.com/watch?v=W-X2daxR95k

productie www.yoga-intervision.com

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =  = = = =

Pakes en beppes

(helaas geen fabeltje - aflevering 18)

Verbaasden zij zich zo net nog over het schitterende web, hoe ze er terecht waren gekomen, aan de rand van een meertje, midden in Hanoi, olifant wist het niet. Daar bewoog iets in het water, omstanders wezen er naar. “Een reuzenschildpad, onze pakes en beppes, ze worden wel driehonderd jaar, voor ons zijn ze heilig”, vertelde een van hen.

“Wie ze ziet weet zich gezegend, vandaar al die mensen hier. Helaas zijn ze lekker ook! Er zijn er nog maar twee, in heel Vietnam”, vervolgde de man. “Vrouwtjes, dus ooit is het met onze voorspoed gedaan. Nu Vietnam en China elkaar niet verstaan, kunnen ze naar de mannetjes - alleen in een Chinese dierentuin leven er nog een paar - niet gaan.”
 

 (februari 2016) (anthony draaisma)
 

  (*) zie ook ‘Die Heilige Schildkröte von Vietnam’ (docu 2012) (kopie op verzoek)

(**) het Friese ‘pakes en beppes’, voor opa’s en oma’s, is zelfs in Vietnam in zwang

productie www.yoga-intervision.com

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =  = = = =

Indra’s Web

(helaas geen fabeltje - aflevering 17)

De mannen waren geen dieren aan het mishandelen, ze waren aan het kwartetten, Olifant knapte er van op (*). Was het echt wat hij zag of waren het zijn nog betraande ogen (**)? Een onmetelijk net strekte zich over hen uit, bezet met juwelen. Voorzichtig raakte hij er een aan. Tot in de verste uithoek van het web, duizendvoudig werd zijn slurf weerkaatst.

Angstig verrukt keek olifant Indra aan, als zou die weten hoe en wat. Alleen, waar Indra zo net nog had gestaan, was nu een lege plek. Opeens drong het tot olifant door, wist hij wat hij altijd al had geweten: het was Indra’s werk, Indra’s web. Alles was met alles verbonden. Elke daad had op alles en iedereen effect, elke gedachte zelfs. Waar ter wereld ook. 

 (december 2015) (anthony draaisma)

(*) zie aflevering 16  -  (**) zie aflevering 15

productie www.yoga-intervision.com

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Raar maar waar

(geen fabeltje - aflevering 16)

Blij vervolgden ze hun reis. “Een kopje thee, als dat zou kunnen”, merkte Claudine op (*). Een stalletje langs de weg voorzag in haar wens. Aan het tafeltje naast hen vier opgewonden mannen. “Mag ik van jou, van mafkikker, de buik”, vroeg de een de ander bars. “Heb ik niet, dan wil ik van jou, van sloddervos, het hoofd”, kaatste die ruw terug.

Olifant zag Indra al bedenkelijk kijken. Ook snotapen en schijtlijsters vlogen over tafel. “Wat voor dieren waren dat? Werden ze soms gevierendeeld?” Indra had het nog niet gedacht of Claudine nam zijn bezorgdheid weg. “Het zijn geen dieren, maar mensen. Raar maar waar, dat wel. Ze zijn aan het kwartetten, die mannen, wees maar gerust”.

(oktober 2015) (anthony draaisma)

(*) Claudine André, natuurbeschermster; zie voorgaande afleveringen

productie www.yoga-intervision.com

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Kraanvogel

(geen fabeltje - extra aflevering)

Daar zaten ze dan, Indra en olifant, langs de kant van de weg, uit het veld geslagen vanwege al dat leed (*). “Geen wonder dat Ton, onze verhalenverteller, het liever over Griekse mythen heeft dan over onze reis, ze zijn ons vast vergeten, de lezers van Geertjes nieuwsbrief, van die boekhandel in Culemborg, weet je wel”, merkte olifant spijtig op.

Hij had het nog niet gezegd of zacht klapperend geruis kondigde een kraanvogel aan. Sierlijk streek hij bij hen neer, vouwde hij zijn vleugels op, wat een spanwijdte hadden die, majestueus was hij. “Dat zo’n vogel bestaat, alleen dat al is goed nieuws, een feest meer dan waard ”, was wat Indra zei. Net als olifant vallen wij hem daarin bij (**).

(augustus 2015) (anthony draaisma)
 

(*) zie www.boekhandeldekraanvogel.nl/c-1069663/waar-gebeurd-10/

 (**) dit jaar bestaat Boekhandel De Kraanvogel 25 jaar  
 

productie www.yoga-intervision.com

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Met  'ooms en tantes' sluit Ton, Kraanvogel's verhalenverteller, zijn serietje van drie speciale 'geen fabeltjes' af. Lees hoe eindelijk ook olifant, Indra's trouwe rijdier, zich beklaagt, en treur met hem mee. NB: voor alle fabeltjes kijk op Ton z'n eigen website: klik hier.

Ooms en tantes

(helaas geen fabeltje - aflevering 15)

Ontdaan door wat hij op Claudines laptop zag (*), zocht Indra steun bij olifant. Die echter had het zélf te kwaad. Droevig afgewend kwam diens hoge woord er eindelijk uit. “Wat ze ons, hun bloedeigen ooms en tantes, aandoen is gruwelijker nog dan dat. Overal ter wereld, zelfs in wildparken, doden ze ons. Omwille van ivoor ...”

“We sjouwden met bomen, balken, baldakijnen, boden plaats aan bruid en bruidegom, aan maharajas, aan goden zelfs, zegenden kinderen met onze slurf. Zelfs voor oorlogen werden we van stal gehaald. Hoe heeft het zo ver kunnen komen?” Claudines ogen schoten vol. Ook Indra hield het niet langer droog.   

 (oktober 2013) (anthony draaisma)

(*) zie: “Neefjes en nichtjes” (afl. 14)

  productie www.yoga-intervision.com

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Neefjes en nichtjes
(helaas geen fabeltje – aflevering 14)

Eenmaal in Kinshasa aangekomen, snel naar het bonobo-weesbos toe. Claudine stond hen op te wachten, vertelde honderduit. Van lof wilde ze niet weten, op Borneo was het vele malen erger, hele regenwouden werden er gekapt. Daar waren het orang oetans die uit gevelde bomen vielen ... onze neefjes en nichtjes uit hun huis gezet.

Al bekochten ze het met de dood, in hun val beschermden zij met hun lijf hun jongen. In Sepilok werden de weesjes opgevangen. Hadden ze, eenmaal op krachten, geleerd hoe te klimmen, te slingeren, wat wel en niet eetbaar was, werden ze weer teruggezet in het wild. Claudine liet het Indra en olifant op haar laptop zien.  
 

 (augustus 2013) (anthony draaisma)

(*) www.orangutan-appeal.org.uk/about-us/sepilok-rehabilitation-centre

productie www.yoga-intervision.com

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Broertjes en zusjes
(helaas geen fabeltje – aflevering 13)
 

Ook olifant knapte er van op, van hoe zorgzaam Kauwtje ter aarde werd besteld. In de Congobush, waar olifant zijn jeugd had doorgebracht, ging het er anders aan toe. Mensen waren er verzot op apenvlees, schoten volwassen exemplaren neer. Hun jongen verkochten ze, als troeteldieren, op de markt. Eenmaal groot, werden ze gedumpt.

Bonobo’s waren het, vriendelijk en intelligent, ook door houtkap nu bijna uitgeroeid. “De mensen weten niet dat het hun broertjes en zusjes zijn, anders deden ze dat niet”, mijmerde olifant mompelend voor zich uit. “Behalve Claudine André dan“, zei Indra luid. “Kom, snel naar Lola Ya Bonobo toe”.

 (juli 2013) (anthony draaisma)

  (*) foto’s: Lola Ya Bonobo Sanctuary: www.lolayabonobo.org

(**) lees ook: “De Bonobo en de tien geboden”, door Frans de Waal

productie www.yoga-intervision.com

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Kauwtje
(helaas geen fabeltje - aflevering 12)

Indra stopte zijn oren dicht, wilde, net als wij, niet horen wat gans verder nog te melden had. Over wat zijn broers en zusjes werd aangedaan, voor ganzenlever en kussendons. Te erg voor woorden, te gruwelijk om te zien … Mismoedig zetten olifant en Indra hun tocht voort. Als in een begrafenisstoet spraken ze geen woord.

Terecht. Bij de plechtigheid, daar aan de rand van het bos, hoorde geen jolijt. Een kauw werd er begraven. Kauwtje was uit zijn nest gevallen. Het joch dat hem de laatste eer bewees, had hem grootgebracht. Tot hij tussen de spaken van zijn fiets was geraakt ... prachtig opgebaard lag hij daar ... “Zo kan het dus ook”, dacht Indra blij.

(december 2012) (anthony draaisma)

   (*) foto’s uit “Kauwboy”; regie: Boudewijn Koole

http://www.youtube.com/watch?v=hNzSJnj9xso

 productie www.yoga-intervision.com

 voor overige producties zie

www.yoga-intervision.com/productions.html

       = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Rotgans
(helaas geen fabeltje - aflevering 11)

“Ik leg het hem straks wel uit, dat van die kameel en het oog van de naald”, dacht olifant (*). Fluks zette hij er de pas weer in. Tot ze in een zompig landje kwamen. Een en al geklapwiek en gekwaak was het daar. Een zwerm vogels vloog over hen heen, de voorste streek voor Indra neer.

“Voor rot gans maken de mensen ons uit”, klaagde zij. “We bederven hun wei, hun land, ze schieten ons af. Ze vergassen ons zelfs, net zoals ...”. Gans maakte haar zin niet af. “Een hard gelag, niet wij zijn met te veel, maar zij. Terwijl wij uit onszelf terug naar Siberië gaan, heus, ieder jaar...”. Indra was weer bij de les.

  (november 2012) (anthony draaisma)

 (*) zie aflevering 9

(**) bovenste afb. www.ortolaantje.nl ; onderste www.natuurlijk-erp.nl

 productie www.yoga-intervision.com

 voor overige producties zie

www.yoga-intervision.com/productions.html

        = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

De kameel van de vorige keer (zie hieronder) houdt Indra aan de praat. Over dat kamelen door het oog van de naald kunnen. Tenminste als hun baasjes niet al te hebberig zijn...

 Indra valt stil
(helaas geen fabeltje - aflevering 10)

“Je ziet er uit als door een ringetje te halen”, complimenteerde Indra de pronkende kameel (*). “Mooie uitdrukking gebruik je daar”, antwoordde kameel, allerminst verlegen. “Lijkt een beetje op het oog van de naald, waar wij, kamelen, doorheen kunnen ...”. Al luisterde hij beleefd, Indra’s ongeloof stond op zijn gezicht te lezen.

“Als onze baasjes wat zij rijkelijk hebben opgetast van onze rug afhalen, is geen poort zo nauw, of wij komen er door (**). Of ze het doen, de hebberds, is een tweede. Het komt zelden voor ...”. Olifant, sinds mensenheugenis net zo belast, zwaarder nog, als kameel, begreep het meteen. Indra niet. Indra viel stil.
 

(oktober 2012) (anthony draaisma)

(*) zie aflevering 9

(**) Naar “Het kleine poortje” (Marcus 10: 24, 25); uit “Acht verhalen van Jezus”,
door Nick  Butterworth en Mick Inkpin (Ark Boeken, 2001),
waaraan ook de afbeeldingen zijn ontleend.

 productie www.yoga-intervision.com

 voor overige producties zie

www.yoga-intervision.com/productions.html 

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = 

Kameel
(helaas geen fabeltje - aflevering 9)

Niet alleen Indra keek sip, ook olifant, van huis uit toch voor tijgers bang (*), had met het beest te doen. “Waar nog dieren te vinden, niet naar het leven gestaan? O ja, op het kamelenfestival in Bikaner, Rajasthan, daar weet ik er te staan, laten we die kant op gaan.”    

En jawel hoor, kameel stond er te pronken: als een Perzisch kleed, een Griekse vaas, prachtig beknipt was zijn vacht. Zijn broers en zusjes, tevreden, weldoorvoed-gedrenkt, gezellig samen, een eindje verderop. “Zie ik het even niet meer zitten, olifant weet raad”, dacht Indra blij. 

(september 2012) (anthony draaisma)

 * zie aflevering 8 (website Ton: yoga-intervision, zie hieronder)
** afbeeldingen ontleend aan www.froot.nl resp. www.abbatoon.nl

 productie www.yoga-intervision.com

 voor overige producties zie
www.yoga-intervision.com/productions.html

   = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Wonderen

Iemand reisde de hele wereld af op zoek naar de ware God. Hij onderzocht alle religies en alle gemeenschappen en alle mogelijke openbaringen van geloof, om vast te kunnen stellen wanneer hij de volmaakte openbaring van God in het leven had ontdekt.

Op een dag stopte hij bij een klooster en vroeg aan een van de monniken: “Kunt u mij vertellen of uw God wonderen doet?” De monnik antwoordde: “Het hangt ervan af wat u een wonder vindt. Sommige mensen denken dat het een wonder is wanneer God doet wat mensen vragen. Maar hier bij ons geloven we dat het een wonder is wanneer mensen de wil van God doen”.

 Een Soefi-verhaal

   - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Het Leven

“Het is nu ’s morgens half 8. Ik heb de nagels van mijn tenen geknipt en een beker echte Van Houtens cacao gedronken en de bijbel op een willekeurige plaats opengeslagen, maar hij gaf geen antwoord deze ochtend. Dat is ook niet erg eigenlijk. Er waren geen vragen. Er is alleen maar zo’n groot vertrouwen en dankbaarheid dat het leven zo schoon is, en daarom is dit een historisch moment: niet omdat ik nu straks met S. ter Gestapo moet, maar omdat ik ondanks dat feit het leven zo schoon vind”.

                                                             Etty Hillesum

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Baltsende kraanvogels kondigen het voorjaar aan

Het is eindelijk voorjaar! Kraanvogels baltsen en zorgen voor een prachtig en uniek schouwspel. In het Norger Esdorpenlandschap deelden kraanvogels en nijlgansen gebroederlijk` een akkertje.

Baltsen

Kraanvogels zijn grote, actieve vogels die op een bijzondere manier baltsen. Tijdens de voorjaarsbalts `dansen` ze luidruchtig om elkaar heen en roepen luidkeels naar elkaar. Beide vogels dansen met uitgestrekte, klapperende vleugels om elkaar heen en springen soms enkele meters hoog de lucht in. Een spectaculair gezicht en mooi om naar te luisteren.

Territorium

De kraanvogels in het Norger Esdorpenlandschap bekommerden zich niet om de nijlgansen om hen heen, die driftig bezig waren om hun territorium te verdedigen. Grappig om te zien.

 Wilt u ook kraanvogels zien? Vanaf de uitkijktoren `de zeven` heeft u een mooi uitzicht over het Fochteloërveen. Op 27 maart staat er een ervaren vogelgids voor u klaar bij de achttien meter hoge toren om uitleg te geven over alle vogels die u in het veen ziet. Er zijn geen kosten aan verbonden.

 Misschien krijgt u nog een kraanvogel in de kijker!

bron: www.natuurmonumenten.nl/baltsendekraanvogels
 Met dank aan Ilse Schuts voor het doorsluizen....

 = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Op 20 mei jl. is op een conferentie in Arnhem het boek "Duurzaam Denken Doen" gepresenteerd. Het boek is een update van het beroemde rapport van de commissie Brundtland (1987): `Our Common Future`. De herziene versie is niet voor niets `Our Common Future 2.0` gedoopt.

Het boek is niet bedoeld voor politici en andere beleidsmakers. De nieuwe communicatiemiddelen maken het mogelijk om aan de basis van de samenleving - in huis, in de straat, in de wijk - te beginnen met duurzaamheid. Het gepresenteerde boek wil daar een inspiratiebron en tegelijk een praktische handleiding voor zijn.

Het boek schetst, aan de hand van negentien onderwerpen, een beeld van de wereld over 25 jaar. Er is bijvoorbeeld een energierekening uit het jaar 2035 opgenomen. Daarin komt tot uiting dat we tegen die tijd niet alleen energie afnemen, maar ook zelf produceren.

Het boek is te koop (nee, niet via de winkel!) -tegen kostprijs- voor € 14,50 en te bestellen via de website van de conferentie: www.ocfconferentie.nl, alwaar u ook meer informatie kunt vinden.

(bron: dagblad Trouw, 20.05.11)